A.prayer, entreaty, mostly in pl., “λιτῇσι ἐλλισάμην” Od.11.34; “καταβαίνειν ἐς λιτάς” Hdt.1.116; λιταῖς ἀποτρέπει [αὐτὸν] μὴ πορεύεσθαι ib.105; “λιταῖς πεῖσαί τινα” Pi.O.2.80, cf. 8.8; “μαλθάσσειν κέαρ λιταῖς” A.Pr.1008; “ηὔχετο λιταῖσι” Id.Pers.499; “λιτᾶν ἀκούειν” Id.Ag.396 (lyr.); “λιτὰς κλύειν” Id.Th.172 (lyr.), cf. E.Or.1233, etc.; “λιταῖς σεβίζειν” S.OC1557 (lyr.); ἐπεύχεσθαι λιτάς ib.484; “λ. δέχεσθαι” Id.Ant. 1019; ἐν λιταῖς στέλλειν with prayers, Id.Ph.60; λιταὶ θεῶν prayers to the gods, E.Supp.262; but λιταὶ ἐμαυτοῦ ξυμμάχων τε prayers for myself, S.OC1309: also c. gen. of that by which one prays, “γενείου τοῦδ᾽ . . ἐκτεῖναι λιτάς” E.Or.290. (Poet., Ion. and late Prose, BGU 74.15 (ii A. D.).)
λι^τή , ἡ, (λίτομαι)