A. Adv. at once, at the same time, mostly of Time, freq. added to “τε . . καί, ἅμ᾽ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλή” Il.8.64; “ἅ. τ᾽ ὠκύμορος καὶ ὀϊζυρός” 1.417; “σέ θ᾽ ἅ. κλαίω καὶ ἐμέ” 24.773; “σαυτόν θ᾽ ἅ. κἀμέ” S.Ph.772, cf. 119; “ἄνους τε καὶ γέρων ἅ.” Ant.281:—with καί only, “ἅ. πρόσσω καὶ ὀπίσσω” Il.3.109; with “τε . . τε, χειρῶν τε βίης θ᾽ ἅ. ἔργον ἔφαινον” Hes.Th.677.
2. ἅ. μέν . . ἅ. δέ . . , partly . . partly . . , Pl.Phd.115d, X HG3.1.3:—“ἅ. τε . . καὶ ἅ.” Pl. Grg.497a; “ἅμ᾽ ἡδέως ἔμοιγε κἀλγεινῶς ἅμα” S.Ant.436.
3. in Prose ἅ. δέ . . καί . . , ἅ. τε . . καί . . , ἅ. . . καί . . may often be translated by no sooner . . than . . , “ἅ. δὲ ταῦτα ἔλεγε καὶ ἀπεδείκνυε” Hdt.1.112; “ταῦγά τε ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει” 8.5; “ἅ. ἀκηκόαμέν τε καὶ τριηράρχους καθίσταμεν” D.4.36; “ἅ. διαλλάττονται καὶ τῆς ἔχθρας ἐπιλανθάνονται” Isoc.4.157.
b. ἅ. μῦθος ἔην, τετέλεστο δὲ ἔργον 'no sooner said than done', Il.19.242; “ἅ. ἔπος τε καὶ ἔργον ἐμήδετο” h.Merc.46; “ταῦτα εἶπε καὶ ἅ. ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε” Hdt.3.134, cf. 9.92: prov., “ἅμ᾽ ἔπος ἅμ᾽ ἔργον” Diogenian.1.36.
c. with part. and finite Verb in same sense, “βρίζων ἅ. . . ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα” A.Ch.897; ἅ. εἰπὼν ἀνέστη as soon as he had done speaking, he stood up, X.An.3.1.47; τῆς ἀγγελίας ἅ. ῥηθείσης ἐπεβοήθουν as soon as news was brought they assisted, Th.2.5; “ἅ. γιγνόμενοι λαμβάνομεν” Pl.Phd.76c; “ἡμῖν ἅ. ἀναπαυομένοις ὁ παῖς ἀναγνώσεται” Tht.143b.
II. together, at once, both, without direct ref. to time, ἅ. πάντες or “πάντες ἅ.” Il.1.495, al.; “ἅ. ἄμφω” h.Cer.15; “ἅ. κρατερὸς καὶ ἀμύμων” Od.3.111, etc.: of Place, Arist.Metaph.1028b27.
IV. abs. with Verb, at one and the same time, “αἱ πᾶσαι [νῆες] ἅ. ἐγίγνοντο ἐν ἑνὶ θέρει ς´ καὶ ν́” Th.3.17, cf. “οὐχ ἅ. ἡ κτῆσις παραγίγνεται” D.23.113.
B. Prep. with dat. (freq. with part. added), at the same time with, together with, ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένηφι at dawn, Il.9.682, al.; ἅ. ἕῳ, ἅ. ἕῳ γιγνομένῃ, Th.1.48, 4.32; ἅμ᾽ ἠελίῳ ἀνιόντι or καταδύντι at sunrise or sunset, Il.18.136,210, al.; “ἅμ᾽ ἡμέρῃ διαφωσκούσῃ” Hdt.3.86, al.; “ἅμ᾽ ἡμέρᾳ” E.El.78, Th.2.94, etc., Att.; ἅμ᾽ ἦρι ἀρχομένῳ or ἅ. ἦρι at beginning of spring, Th.5.20, 2.2, etc.; “ἅ. κήδεϊ κεκάρθαι τὰς κεφαλάς” during the time of . . , Hdt.2.36; “ἅ. τειχισμῷ” Th.7.20; “ἅμα τῷ διαυγάζειν” Plb.3.104.5 (without Art. ἅμα εὑρεθῆναι Ps.-Plu.Fluv.23.2).
2. generally, together with, “ἅ. τινὶ στείχειν” Il.16.257; “ὀπάσσαι” 24.461, al.; “Ἑλένην καὶ κτήμαθ᾽ ἅμ᾽ αὐτῇ” 3.458; ἅ. πνοιῇς ἀνέμοιο keeping pace with the wind, Od.1.98; repeated, “ἅμ᾽ αὐτῷ . . ἅμ᾽ ἕποντο” 11.371; “οἱ ἅ. Θόαντι” Hdt.6.138, cf. Th.7.57.
II. rarely c. gen., Herod.4.95, POxy.903 (iv A. D.), Pythag.Sim.28, Olymp.Hist. p.453 D.; dub. in Thphr.Char.6.9.