10.
[24]
fuerisne tanta crudelitate ut delectos viros et1
principes civitatis tollere et2 delere tua rogatione conareris3,
cum L. Vettium, qui in senatu confessus esset se cum telo
fuisse, mortem4 Cn. Pompeio, summo et clarissimo civi, suis
manibus offerre voluisse, in contionem produxeris, indicem
in rostris, in illo, inquam, augurato templo ac loco conlocaris,
quo auctoritatis exquirendae causa ceteri tribuni
plebis principes civitatis producere consuerunt? ibi tu indicem
Vettium linguam et vocem suam sceleri et dementiae5
tuae praebere voluisti. dixeritne6 L. Vettius in contione tua
rogatus a te sese auctores et impulsores et socios habuisse
sceleris illius eos viros, quibus e civitate sublatis, quod tu
eo tempore moliebare, civitas stare non posset? M. Bibulum,
cuius inclusione contentus non eras, interficere volueras,
spoliaras7 consulatu, patria privare cupiebas; L. Lucullum,
cuius tu rebus gestis, quod ipse ad imperatorias laudes a puero
videlicet spectaras, vehementius invidebas, C. Curionem,
perpetuum hostem improborum omnium, auctorem publici
consili in8 libertate communi tuenda maxime liberum, cum
filio principe iuventutis cum re publica coniunctiore etiam
quam9 ab illa aetate postulandum fuit, delere voluisti;
L.
[25]
Domitium, cuius dignitas et splendor praestringebat10,
credo, oculos Vatini11,—quem tu12 propter commune odium in
bonos oderas, in posterum autem, propter omnium spem
quae de illo est atque erat, ante aliquanto timebas, L. Lentulum,
hunc iudicem nostrum, flaminem Martialem, quod
erat eo tempore Gabini tui competitor, eiusdem Vetti indicio
opprimere voluisti: qui si tum illam labem pestemque
vicisset, quod ei tuo scelere non licuit, res publica victa non
esset. huius etiam filium eodem indicio et crimine ad
patris interitum adgregare voluisti: L. Paulum, qui tum
quaestor Macedoniam obtinebat, quem civem, quem virum!
qui duo13 nefarios patriae proditores, domesticos hostis14, legibus
exterminarat, hominem ad conservandam rem publicam
natum, in idem Vetti indicium atque in eundem hunc
numerum congregasti.
[26]
quid ergo15 de me querar? qui etiam
gratias tibi agere debeo quod me ex fortissimorum civium
numero seiungendum non putasti.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 et om. Schol.
2 tollere et om. Schol.
3 conareris codd. praeter Schol. (conarere): contra usum Tullianum, credo, varietatis gratia in extremis syllabis
4 mortem om. GEs (unde in dett. necem ante offerre adiectum est）
5 dementiae Gulielm.: menti codd.
6 Dixeritne sic distinxi (et ita B): cf. Inculcarisne § 26
7 spoliaras s. l. suppl. P2
8 in Angelius: om. codd.
9 quam s: cum PB rell.
10 praestr. GEs: perstr. PBςH rell.
11 Vatini codd. (§§ 15, 19): secl. Ernest., Madv.: Vettii coni. Halm: oculos tuos, Vatini coni. Jordan
12 tu tum Lamb.
13 duo PG: duos Schol. Bς rell.
14 domest. hostis om. Schol.
15 ego ks
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark. Albert Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1909. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.