2. non eo dico, C. Aquili, quo mihi veniat in dubium tua
fides et constantia, aut quo non in his quos tibi advocavisti
viris lectissimis civitatis spem summam habere P. Quinctius
debeat. quid ergo est?
[6]
primum magnitudo periculi
summo timore hominem adficit, quod uno iudicio de
fortunis omnibus decernit, idque dum cogitat, non minus
saepe ei venit in mentem potestatis quam aequitatis tuae,
propterea quod omnes quorum in alterius manu vita posita
est saepius illud cogitant, quid possit is cuius in dicione
ac potestate sunt, quam quid debeat facere.
[7]
deinde habet
adversarium P. Quinctius verbo Sex. Naevium, re vera
huiusce aetatis homines disertissimos, fortissimos,
florentissimos nostrae civitatis, qui communi studio summis opibus
Sex. Naevium defendunt, si id est defendere, cupiditati
alterius obtemperare quo is facilius quem velit iniquo
iudicio opprimere possit.
[8]
nam quid hoc iniquius aut
indignius, C. Aquili, dici aut commemorari potest, quam
me qui caput alterius, famam fortunasque defendam priore
loco causam dicere? cum praesertim Q. Hortensius qui
in hoc iudicio partis accusatoris obtinet contra me sit
dicturus, cui summam copiam facultatemque dicendi natura
largita est. ita fit ut ego qui tela depellere et volneribus
mederi debeam tum id facere cogar cum etiam telum
adversarius nullum iecerit, illis autem id tempus
impugnandi detur cum et vitandi illorum impetus potestas
adempta nobis erit et, si qua in re, id quod parati sunt
facere, falsum crimen quasi venenatum aliquod telum
iecerint, medicinae faciendae locus non erit.
[9]
id accidit
praetoris iniquitate et iniuria, primum quod contra omnium
consuetudinem iudicium prius de probro quam de re
maluit fieri, deinde quod ita constituit id ipsum iudicium
ut reus, ante quam verbum accusatoris audisset, causam
dicere cogeretur. quod eorum gratia et potentia factum
est qui, quasi sua res aut honos agatur, ita diligenter
Sex. Naevi studio et cupiditati morem gerunt et in eius
modi rebus opes suas experiuntur, in quibus, quo plus
propter virtutem nobilitatemque possunt, eo minus quantum
possint debent ostendere.
[10]
Cum tot tantisque difficultatibus adfectus atque adflictus
in tuam, C. Aquili, fidem, veritatem, misericordiam
P. Quinctius confugerit, cum adhuc ei propter vim
adversariorum non ius par, non agendi potestas eadem,
non magistratus aequus reperiri potuerit, cum ei summam
per iniuriam omnia inimica atque infesta fuerint, te,
C. Aquili, vosque qui in consilio adestis, orat atque obsecrat
ut multis iniuriis iactatam atque agitatam aequitatem in
hoc tandem loco consistere et confirmari patiamini.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.