22.
[58]
atque etiam est
alia superiore capite quo omnia veneunt quaestuosa exceptio,
quae teget eos agros de quibus foedere cautum est. audivit
hanc rem non a me, sed ab aliis agitari saepe in senatu, non
numquam ex hoc loco, possidere agros in ora maritima
regem Hiempsalem quos P. Africanus populo Romano
adiudicarit; ei tamen postea per C. Cottam consulem
cautum esse foedere. hoc quia vos foedus non iusseritis,
veretur Hiempsal ut satis firmum sit et ratum. cuicuimodi
est illud, tollitur vestrum iudicium, foedus totum accipitur,
comprobatur. quod minuit auctionem xviralem laudo,
quod regi amico cavet non reprehendo, quod non gratis
fit indico.
[59]
volitat enim ante oculos istorum Iuba, regis
filius, adulescens non minus bene nummatus quam bene
capillatus.
vix iam videtur locus esse qui tantos acervos pecuniae
capiat; auget, addit, accumulat. '“Avrvm, argentvm ex
praeda, ex manvbiis, ex coronario ad qvoscvmqve
pervenit neqve relatvm est in pvblicvm neqve in
monvmento consvmptvm”,' id profiteri apud xviros et ad
eos referri iubet. hoc capite etiam quaestionem de clarissimis
viris qui populi Romani bella gesserunt, iudiciumque
de pecuniis residuis ad xviros translatum videtis. Horum
erit nullum iudicium quantae cuiusque manubiae fuerint,
quid relatum, quid residuum sit; in posterum vero lex haec
imperatoribus vestris constituitur; ut, quicumque de provincia
decesserit, apud eosdem xviros quantum habeat
praedae, manubiarum, auri coronarii, profiteatur.
[60]
hic
tamen vir optimus eum quem amat excipit, Cn. Pompeium.
Vnde iste amor tam improvisus ac tam repentinus? qui
honore xviratus excluditur prope nominatim, cuius iudicium
legumque datio, captorum agrorum ipsius virtute cognitio
tollitur, cuius non in provinciam, sed in ipsa castra xviri
cum imperio, infinita pecunia, maxima potestate et iudicio
rerum omnium mittuntur, cui ius imperatorium, quod
semper omnibus imperatoribus est conservatum, soli eripitur,
is excipitur unus ne manubias referre iubeatur?
Vtrum tandem hoc capite honos haberi homini, an invidia
quaeri videtur?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark. Albert Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1909. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.