1. vellem di immortales fecissent, patres conscripti, ut vivo
potius Ser. Sulpicio gratias ageremus quam honores mortuo1
quaereremus. nec vero dubito quin, si ille vir legationem
renuntiare potuisset, reditus eius et vobis gratus fuerit et
rei publicae salutaris futurus, non quo L. Philippo et
L. Pisoni aut studium aut cura defuerit in tanto officio tantoque
munere, sed cum Ser. Sulpicius aetate illis anteiret,
sapientia omnibus2, subito ereptus e causa totam legationem
orbam et debilitatam reliquit.
[2]
quod si cuiquam iustus
honos habitus est in morte legato, in nullo iustior quam in
Ser. Sulpicio reperietur3. ceteri qui in legatione mortem
obierunt ad incertum vitae periculum sine ullo mortis metu
profecti sunt: Ser. Sulpicius cum aliqua perveniendi ad
M. Antonium spe profectus est, nulla revertendi. qui cum
ita adfectus esset ut, si ad gravem valetudinem labor accessisset,
sibi ipse diffideret, non recusavit quo minus vel
extremo4 spiritu, si quam opem rei publicae ferre posset,
experiretur. itaque non illum5 vis hiemis, non nives, non
longitudo itineris, non asperitas6 viarum7, non morbus ingravescens
retardavit, cumque8 iam ad congressum conloquiumque
eius pervenisset ad quem erat missus, in ipsa cura ac
meditatione obeundi sui muneris excessit e vita.
[3]
Vt igitur alia, sic hoc, C. Pansa9, praeclare quod et10 nos
ad honorandum Ser. Sulpicium cohortatus es11 et ipse multa
copiose de illius12 laude dixisti. quibus a te dictis nihil
praeter sententiam dicerem, nisi P. Servilio13, clarissimo viro14,
respondendum putarem, qui hunc honorem statuae nemini
tribuendum censuit nisi ei15 qui ferro esset in legatione interfectus.
ego autem, patres conscripti, sic16 interpretor sensisse
maiores nostros ut causam mortis censuerint, non
genus esse quaerendum. etenim cui legatio ipsa morti17
fuisset, eius monumentum exstare voluerunt, ut in18 bellis
periculosis obirent homines legationis munus audacius.
non igitur exempla maiorum quaerenda, sed consilium est
eorum a quo ipsa exempla nata sunt explicandum.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 mortuo honores D
2 illis anteiret, sapientia omnibus D et Arusianus K. vii. p. 454: illos anteiret sapientia omnibus V (corr. m. 2)
3 quam ... Sulpicio re- om. V1
4 in extremo D
5 illum om. Cus.
6 asperitatis V: asperitates coni. Halm
7 viarumq. V (non viarum asperitas praepediat Cus.）
8 non morbus ... cum om. V1 (non ... retardavit add. V2）
9 C. om. D
10 quod et Halm: quodenset V: quod D
11 es b: est Vnst
12 ipsius V
13 P. om. V
14 clarissimo viro Mommsen: cui V1: c. u. V2 (e coll. mea): cum t: om. bns
15 ei ei p. V: om. st
16 patres conscr. sic D: .ps. V2: om. V1
17 morti mortis causa cod. Amst., ed. R
18 ut in om. V
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit breviqve adnotatione critica instrvxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxford. e Typographeo Clarendoniano. 1918. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.