ad Laurentium Medicem elegia
Tu quoque praelustres Medicum subiture penatesCompita qua latas explicuere vias,
I, liber, ausoniae mondum vetus incola terrae;
I, pete sublato tecta superba gradu.
5Illic invenies qui lydi signa leonis
Qui sancta etruscas pace tuetur opes:
Illum tu celso praesignem vertice nosces;
Ne dubita, certas porriget ille notas.
Et sive argutis sociantem carmina nervis
10Offendes, clario carmina digna deo;
Sive fluentini turba stipante senatus
Versantem patriae pondera magna suae;
Siste, liber, moneo, procul inde, et comprime gressum,
Comprime fraenatos ore tacente modos.
15Inde ubi te capitis nutu dextraque vocarit,
Haec illi nostro nomine dicta refer:
Maxime Laurenti, syllanae gloria gentis,
Laurenti, medicae nobilitatis honos,
Ille tuus vates qui me per turbida duxit
20Aequora, qui longum carpere iussit iter;
Quo duce, romuleas nuper delatus in oras,
Effugi argolicos per freta longa lares;
Quique meum semper memori solet ore referre
Te placida fratrem substinuisse manu;
25Ille tuas, inquam, vates me mittit in aedes
Qui referam grandi tristia bella pede.
Et rogat excipias blando mitissime vultu,
Ut liceat pleno fundere vela sinu.
Quod si maeonia non iunxit carmina plectro,
30Nec potuit tanta bella sonare tuba,
Quid mirum? Saevi dudum fera munera Martis
Aggreditur, tenui non adeunda pede.
Ante cupidineas plectro leviore sagittas,
Ante pharetrati luserat arma dei:
35Nunc opus est graviore lyra, dum nostra referre
Bella cupit latiis emodulanda sonis.
Si tamen ipse regas puppim, si carmina vatis
Detineant aures qualiacumque tuas,
Contrahet angusto validas in pectore vires,
40Et pede non humili dardana bella canet.
Inde ubi Maeonium latiis invexerit oris,
Excipiet fortes area maior equos,
Attonitoque tuas cantabit pectine laudes;
Materiam sacri carminis ipse dabis.
45Tum, Volaterra, suis iterum vexabere chartis,
Nequicquam celsis edita culminibus:
Pergama, Tantalidae bello superata bilustri,
Aeternum Danais iam peperere decus;
Sed tibi, vix unum cum Delia iunxerat orbem,
50Perfidiae ponas nunc Volaterra dedit.
Interea, magni divinum carmen Homeri
Dum referet, timidae dirige vela ratis;
Annue victuris conanti intexere chartis
Proelia maeonia concelebrata lyra.
55Sed iam longa mora est: dextro, liber, omine curre;
Exciderintque tibi ne mea iussa cave.
Namque ego, siquid habent vatum praesagia veri
Quos avium cantus et vaga penna monet,
Auguror excipiet blando Laurentius ore.
60O faveat nostro Cynthius augurio!
